म बग्दैछु नदी सरी
निस्सार छन् गन्तव्यहरु
कहाँ पुगेर मेरो अन्त्य हुन्छ
केवल सफलता पाउने आशमा
निस्सार मेरा पदचापहरु एकाएक दौडिरहेका छन्
समयसँगको द्वन्द्व अनि समयकै लाम्टाहरु चुस्दै
आज म दुधे बालकजस्तो भएको छु
भाव विहीन, चेतना विहीन, रस विहीन
त्यसै–त्यसै आँखाहरुमा आँशुका धाराहरु बग्दछन्
असफलताका, असन्तुष्टीका अनि रिस र आवेगहरुका
थाहा छैन म कुन कालखण्डको मान्छे थिए
अहिले कुन कालखण्डमा छु ?

सारा दुनियाँ स्वार्थी छन्,
स्वार्थीहरुको भीडसँगै बग्दैछु
एक्लो यन्त्रझैं यन्त्रवत् भैसकेको छु
के मेरो उत्पादनले सन्तुष्टी देला ?

भावनाहरुसँग नजिकिन खोज्छु,
व्यक्त गर्न सक्दिन ती भावनाहरु
आत्मियतामा गाँसिन चाहन्छु,
वेदनाको भुमरीमा परी बञ्चित हुन्छु
यी निमुखा ओठहरुमा हाँसोका विम्बहरु उतार्न खोज्छु
सबै व्यर्थ छन् पीडाहरुसँग दीर्घ सम्झौता गरिसकेको छु

आज संसार निस्सार लाग्छ
सबै कुरा निस्सार लाग्छ
केवल बाँच्न र खानको लागि संघर्ष
उफ !! फेरी पनि सबै कुरा निस्सार लाग्छन्